უჩა ჯაფარიძე XX საუკუნის ქართული სახვითი ხელოვნების განვითარების საქმეში ერთ–ერთ უმნიშვნელოვანეს ფიგურას წარმოადგენს. მისი მრავალფეროვანი და პროდუქტიული შემოქმედება ყოველთვის აქტიურად ეხმაურებოდა იმდროინდელი ცხოვრების ყველა მნიშვნელოვან მოვლენას. უჩა ჯაფარიძის შემოქმედება გამოირჩევა როგორც დარგობრივი მრავალფეროვნებით (ჟანრი, პორტრეტი, კედლის მონუმენტური მხატვრობა, წიგნის ილუსტრაციები), ისე მის ნამუშევრებში მრავალგვარი ტექნიკური საშუალებების გამოყენებით. მიუხედავად მხატვრის მრავალმხრივი ჟანრობრივი ინტერესისა, უჩა ჯაფარიძის ყველაზე მეტად საყვარელ და მისთვის ახლობელ დარგებად შეიძლება ჩაითვალოს პორტრეტი და უბრალო ადამიანებისადმი მიძღვნილი ჟანრული კომპოზიციები. მთელი სერია მიეძღვნა ქართველი ხალხის ისტორიული წარსულის გამოჩენილი პიროვნებების პორტრეტების შექმნას. მნიშვნელოვანი ადგილი მხატვრის შემოქმედებაში უკავია კედლის მონუმენტურ მხატვრობას („იმელის” საკონფერენციო დარბაზის ორი კომპოზიცია (3მX8მ). დიდი ადგილი მხატვრის შემოქმედებაში დაიკავა აგრეთვე გრაფიკულმა ნამუშევრებმა, კერძოდ „ვეფხვისტყაოსნის“ და „კაკო ყაჩაღის“ ილუსტრაციებმა. უჩა ჯაფარიძის ნამუშევრები დაცული და ექსპონირებულია საზღვარგარეთისა და საქართველოს მრავალ მუზეუმსა და კერძო კოლექციაში, აგრეთვე საქართველოს ეროვნული გალერეის ფონდში.