კონსტანტინე მერაბიშვილმა 1930 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის ქანდაკების სახელოსნო (პედაგოგი იაკობ ნიკოლაძე). 1934 წლიდან იქვე დაიწყო პედაგოგიურ საქმიანობა; მუშაობდა მონუმენტური და პორტრეტული სკულპტურის ჟანრებში.
1937 წელს მოქანდაკემ შოთა რუსთაველის ძეგლის კონკურსში გაიმარჯვა. მონუმენტი თბილისში 1942 წელს აღიმართა. ამ ნამუშევრისთვის მერაბიშვილი სსრკ-ის სახელმწიფო პრემიით დააჯილდოვეს. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტისთვის მოქანდაკემ შექმნა განთქმული მეცნიერების: ივანე თარხნიშვილის, დიმიტრი მენდელეევის, გიორგი ნიკოლაძისა და ანდრია რაზმაძის ბიუსტები (ბრინჯაო. 1948). მისივეა მოსე თოიძის (1946. ბრინჯაო), იაკობ ნიკოლაძის (1946. ქვა), მარტიროს სარიანის (1952. ბრინჯაო), ოდისეი დიმიტრიადის (1952. ბრინჯაო), შალვა ამირანაშვილის (1957. მარმარილო), ნიკო მუსხელიშვილისა (1961. ბრინჯაო) და ირაკლი აბაშიძის (1990. თაბაშირი) პორტრეტები.
ქალაქის საზოგადოებრივი სივრცეების გარდა, კონსტანტინე მერაბიშვილის ქანდაკებები დაცულია საქართველოს ეროვნული გალერეის ქანდაკების ფონდში.
