რუსული წარმომავლობის საბჭოთა ფერმწერი, გრაფიკოსი, სცენოგრაფი, პედაგოგი, საბწოთა კავშირის საპატიო მხატვარი, დაიბადა მოსკოვში. მან გრძელი და ძინააღმდეგობებით აღასავსე ცხოვრება განვლო ორი საუკუნის მიჯნაზე. 1897 წელს ვასილი შუხაევმა ჩააბარა სტროგანოვის ინდუსტრიული ხელოვნების სასწავლებელშ და სწავლობდა ა. კოროვინთან, ი. ნივინსკისთან, ვ. ჟოლტოვსკისთან ერთად. 1906 წელს ჩააბარა პეტერბურგის სამხატვრო აკადემიაში, სადაც 1908 წელს მიიღეს ნ. კარდოვსკის სახელოსნოში. ფინეთში მოგზაურობის შემდეგ 1921 წელს გადადის პარიზში, სადაც იაკოვლევთან ერთად ხსნის საკუთარ პედაგოგიურ სტუდიას. 14 წლის განმავლობაში პარიზში მოღვაწეობის პერიოდში მან შექმნა  ასობით ფერწერა, გრაფიკა, თეატრალური ესკიზები, წიგნის ილუსტრაციები თუ მონუმენტური და დეკორატიული ხელოვნების ნიმუშები. ძირითადად მუშაობდა ჟანრული სურათის, ნატურმორტისა და პეიზაჟის ჟანრში. 1935 წელს ბრუნდება საბჭოთა კავშირში, პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწევა პეტერბურგსა და მოსკოვში. 1947 წელს ჩამოდის თბილისში და მუშაობს სამხატვრო აკადემიაში, უძღვება გრაფიკის ფაკულტეტს (1948 წლიდან გრაფიკის ფაკულტეტის პროფესორია). მომდევნო 10 წლის განმავლობაში ხატავს ქართულ პეიზაჟებს, ჟანრულ სურათებს, 1950 წლებიდან ინტერესდება ენკაუსტიკის ტექნიკით შერულებული პორტერეტებით. დღესდღეობით მისი მრავალი ნამუშევარია დაცული საქართველოს, რუსეთისა და ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნების ხელოვნების მუზეუმებში.