Skip to content Skip to footer

ნიკოლაძე იაკობ

იაკობ ნიკოლაძე დაიბადა 1876 წელს, ქუთაისში. პირველი ქართველი პროფესიონალი მოქანდაკე, მრგვალი ქანდაკების სკოლის ფუძემდებელი, საქართველოს სსრ სახალხო მხატვარი, სსრკ სახალხო მხატვრი, სსრკ სამხატვრო აკადემიის ნამდვილი წევრი, თბილისის სამხატვრო აკადემიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და მისი პირველი პროფესორი (1922).
იაკობ ნიკოლაძემ სამხატვრო განათლება მიიღო მოსკოვში, სტროგანოვის ცენტრალურ სამხატვრო-სამრეწველო სასწავლებელში (1892-1894), ოდესის სამხატვრო სკოლასა (1984-1898) და პარიზში ლ.ფოლგიერისა (1899-1901) და ა.მერსიეს (1904-1910) სტუდიებში. 1906-1907 წლებში ის ოგიუსტ როდენის სახელოსნოში მუშაობდა. ამ პერიოდზე დაწერილი აქვს წიგნი ერთი წელი როდენთან.
მისი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნამუშევარი – ილია ჭავჭავაძის საფლავის ძეგლი, მწუხარე საქართველო, მთაწმინდის პანთეონში 1913 წელს დაიდგა.
1930-იანი წლების ბოლოს ნიკოლაძემ შექმნა ჰორელიეფები მარქსიზმ-ლენინიზმის ინსტიტუტის ექსტერიერისთვის.
იაკობ ნიკოლაძე უმთავრესად პორტრეტული ქანდაკების ჟანრში მუშაობდა. მან შექმნა როგორც ისტორიული პორტრეტები, ასევე თანამედროვეთა პორტრეტული გალერეა.
მის საუკეთესო ნამუშევრებს შორისაა მე-12 საუკუნის პოეტ ჩახრუხაძისა და შოთა რუსთაველის პორტრეტები, მცირე პლასტიკაში შესრულებული კომპოზიციები.

 

იაკობ ნიკოლაძე
დაბადება/გარდაცვალება1876-1951Share

© 2024. ALL RIGHTS RESERVED.